VAn gogh museum
Rosa Bonheur brak in veel opzichten met de conventies van haar tijd. Ze had kort haar, droeg vaak broeken en trouwde nooit. Ze deelde haar leven met vrouwen. Dit schilderij toont de omgeving van Bonheurs kasteel, waar ze dertig jaar woonde met haar vriendin Nathalie Micas. Na Micas’ overlijden leefde ze er samen met de Amerikaanse kunstenaar Anna Klumpke. Bonheur heeft zich nooit uitgelaten over haar geaardheid, dat deden toen maar weinig mensen. Door de manier waarop ze haar leven vormgaf, is ze desondanks uitgegroeid tot een inspirerend voorbeeld voor de queer gemeenschap.
In de tijd van Rosa Bonheur werden vrouwelijke studenten niet toegelaten aan de École des Beaux-Arts, de nationale kunstacademie. Bonheur kon haar artistieke talent ontwikkelen omdat zij les kreeg van haar vader, de kunstenaar Raymond Bonheur. Ze verwierf internationale bekendheid met haar schilderijen van dieren. Deze werken zijn niet alleen haar nauwkeurige observaties, Bonheur wist ook de ziel van het dier te vangen. Ze hoopte daarmee over te brengen dat een dier als gelijke behandeld zou moeten worden. Dankzij haar enorme succes was Bonheur al vroeg financieel onafhankelijk. Ze kocht een groot kasteel met landgoed in By, gelegen aan het bos van Fontainebleau. In die omgeving schilderde ze Gezicht op La Mare aux Fées.
Bonheur week op veel manieren af van de beperkende normen voor vrouwen in haar tijd. Ze had kort haar, droeg vaak broeken – wat destijds voor vrouwen verboden was – en besloot bewust om niet te trouwen. In plaats daarvan koos ze ervoor haar leven te delen met vrouwen. In het chateau bij Fontainebleau woonde ze dertig jaar samen met Nathalie Micas, een vrouw die ze op jonge leeftijd had leren kennen en met wie ze vanaf haar negentiende een atelier in Parijs had gedeeld. Ze omringden zich met allerlei dieren: vogels, apen, paarden, schapen en zelfs leeuwen. Na Micas’ overlijden in 1889 bloeide er een liefde op tussen Bonheur en de 34 jaar jongere Amerikaanse kunstenaar Anna Klumpke.
Bonheur heeft zich nooit uitgelaten over haar geaardheid, dat deden toen maar weinig mensen. Klumpke beschreef hun relatie echter als ‘een heilig huwelijk van twee zielen’. En over Micas zou Bonheur gezegd hebben: ‘Als ik een man was geweest, zou ik met haar getrouwd zijn en zou al deze onzin niet verzonnen zijn. Ik zou een gezin hebben gesticht, kinderen hebben gehad die van mij zouden hebben geërfd, en niemand zou het recht hebben gehad om daar aanspraak op te maken.’
De vooruitstrevende Bonheur wijdde haar leven volledig aan het kunstenaarschap, waarmee ze de weg bereidde voor toekomstige vrouwelijke kunstenaars. Ze liet zien dat het voor een vrouw mogelijk is, om ondanks barrières, succes te behalen. Daarnaast conformeerde ze zich niet aan de voor vrouwen opgelegde maatschappelijke normen en deelde haar leven met vrouwen. Door de manier waarop ze haar leven vormgaf, is ze uitgegroeid tot een inspirerend voorbeeld voor de queer gemeenschap.
