Dit is een bijdrage van het Literatuurmuseum
‘Ik ben een ijdele vrouw, zal het blijven tot mijn dood toe.’ Dirkje Kuik was een van de eerste publieke transgender vrouwen van Nederland – ze noemde zich liever ‘genderdiasporapatiënt’ – en was naast schrijver, dichter, graficus en kunstrecensent ook activist die opkwam voor erkenning van transgenders.
Ze spande een proces aan tegen de staat omdat ze zich met de naam en sekse van haar voorkeur bij de burgerlijke stand wilde kunnen inschrijven. In 1985 gaf de Hoge Raad haar gelijk en niet veel later werd de wet gewijzigd.
Ze was geen schrijfster voor de massa; volgens schrijver Geert van Istendael zou ze in een ander taalgebied wellicht een cultauteur zijn geworden. Hij bewondert haar ‘bizar proza, haar onbestemde, wankelende verhalen, tegelijk modern en van de vorige eeuw of zelfs van de eeuw daarvoor’
Bekijk het portret en lees meer over Kuik in de online Schrijversgalerij van het Literatuurmuseum.